Πόσο συχνά η πίεση να τα προλάβουμε όλα μας κάνει να ξεχνάμε τα όρια μας;
Και ποιο είναι το πραγματικό κόστος για το σώμα, τα συναισθήματα και –τελικά– το μέλλον μιας επιχείρησης;
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Όταν οι απαιτήσεις ξεπερνούν τα όριά μας, το σώμα μιλάει πρώτο: ένταση στους μύες, κόπωση, κοφτή αναπνοή.
Σταδιακά αποσυνδέεται από τα συναισθήματα και τις λειτουργίες του, λειτουργώντας μέσα από αυτόματες συμπεριφορές που έχουν χαραχτεί στους μύες μας ήδη από την παιδική ηλικία. Έτσι, αναπαράγουμε ρόλους που δεν ανήκουν στον ενήλικο εαυτό μας, αλλά θυμίζουν οικείες μορφές και καταστάσεις της πυρηνικής οικογένειας.
Το αποτέλεσμα;
Η ίδια η επιχείρηση αρχίζει να αναπαράγει –ασυνείδητα– τα προγονικά μοτίβα του επιχειρηματία και των υπαλλήλων της, αντί να λειτουργεί με συνειδητές επιλογές.
Τα συναισθήματα που συνοδεύουν την υπέρβαση των ορίων είναι γνώριμα: ανυπομονησία, θολή σκέψη, έλλειψη χαράς και επικοινωνίας, μειωμένη αντίληψη στη λήψη αποφάσεων, ακόμη και η προβολή αρνητικών σκέψεων του ενός στον άλλον.
Σαν «μόνιμος επισκέπτης», η φθορά της υπέρβασης εισχωρεί στην ομάδα, στο σπίτι, στις προσωπικές σχέσεις. Κι έπειτα καταφθάνουν κι άλλοι επισκέπτες: ψυχοσωματικά συμπτώματα, αποσύνδεση από την Ύπαρξη και την Ουσία του στόχου και του ανθρώπου. Όλα αυτά διαχέονται στον εργασιακό χώρο σαν αόρατοι ιοί.
Συχνά ακούω από πελάτες μου το ερώτημα:
«Πώς γίνεται ένας εξαιρετικός συνεργάτης να καταλήγει, με τον καιρό, αδύναμος και ανεπαρκής;»
Η απάντηση δεν βρίσκεται πάντα στο άτομο, αλλά στο περιβάλλον που το περιβάλλει.
Η υπέρβαση των ορίων αποκτά αξία μόνο όταν συνδέεται με την ανάπτυξη όλων των ατόμων που συμμετέχουν σε μια οικονομική στοχοθεσία. Ο αληθινός ηγέτης λαμβάνει υπόψη τόσο το δικό του δυναμικό και τους ρόλους που φέρει, όσο και το δυναμικό της ομάδας που έχει επιλέξει.
Ίσως λοιπόν χρειάζεται να αντικαταστήσουμε την «υπέρβαση ορίων» με την «ώθηση των ορίων» – μια διαδικασία που δεν εξαντλεί αλλά διευρύνει, και που στοχεύει στο κοινό καλό.
Στην Ψυχολογία του Χρήματος μέσα από το Σώμα, τα όρια δεν είναι φραγμοί· είναι σημεία πλοήγησης. Όταν τα αναγνωρίζουμε και τα σεβόμαστε, η ροή ενέργειας, δημιουργικότητας και κέρδους γίνεται πιο καθαρή.
Αναρωτιέμαι:
Πού νιώθετε σήμερα ότι ξεπερνάτε τα όρια σας;
Ποια «ώθηση» θα μπορούσε να σας ανοίξει χώρο για ανάπτυξη, χωρίς φθορά; Πείτε μου την γνώμη σας στα σχόλια στο post στο LinkedIn
